Onwerkelijkheid. Verdriet. Onzekerheid.
Opluchting. Blij. Veilig. Ontzettend dankbaar.
13 en 14 juni; de dagen staan in mijn geheugen gegrift.
Morgen vieren we dat ik met mijn ICD weer vol in het leven mag (en kan blijven) staan!
vrijdag 13 juni 2014
Don't stop me now 'cause I'm having a good time!
1 jaar geleden. 365 dagen.
Onwerkelijkheid. Verdriet. Onzekerheid.
Opluchting. Blij. Veilig. Ontzettend dankbaar.
13 en 14 juni; de dagen staan in mijn geheugen gegrift.
Morgen vieren we dat ik met mijn ICD weer vol in het leven mag (en kan blijven) staan!
Onwerkelijkheid. Verdriet. Onzekerheid.
Opluchting. Blij. Veilig. Ontzettend dankbaar.
13 en 14 juni; de dagen staan in mijn geheugen gegrift.
Morgen vieren we dat ik met mijn ICD weer vol in het leven mag (en kan blijven) staan!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hallo,
BeantwoordenVerwijderenAllereerst wil ik je bedanken om alles zo mooi uit te schrijven. Ik heb je hele weg met veel interesse gelezen. Ik ben ook een mama van 2 kindjes en ben nu 36 jaar. Ik woon in Antwerpen en ben hartpatiente. Ik ga je niet mijn hele verhaal neerschrijven, omdat ik niet weet of je blog nog actief us en dat is dan natuurlijk wat zonde hé.
In 2011 is het bij mij begonnen, uit het niets.....nu heb ik ondertussen mijn tweede pacemaker, CRTD, incl defribillator. Mijn cardioloog zit in Aalst, maar ik ben ook een tijdje bij Prof Brugada geweest. Mocht je zin hebben om erover te praten. Ik begrijp wat je voelt. En ook ik sta heel positief en dankbaar in het leven. Met soms wat mindere momenten.
Nog veel succes!