Het is niet dat er niets gebeurd. Het is niet dat ik niet nadenk of dat de dingen die gebeuren niet noemenswaardig zijn.
Soms moeten dingen eerst geleefd worden, voordat ik er woorden aan kan geven. Soms moeten er eerst dingen gedaan worden, zodat ik weet wat ik er over kan zeggen.
Voor nu is dat niet zo. Voor nu voel ik me in een semi-tevreden vacuüm waarbij woorden vooral een ontevredenheid benadrukken. Een ontevredenheid waar ik op dit moment nog niets mee kan en die hopelijk binnenkort tot het verleden hoort.
