donderdag 21 november 2013

Het leven op zijn kop

Hoewel mijn leven al twee jaar lang bezeten werd door lichamelijk ongemak, had ik niet kunnen vermoeden dat mijn leven in 1 dag tijd volledig op zijn kop gezet kon worden.

Uiteraard ken ik verhalen van mensen die door een lichamelijke diagnose volledig het stuur om moeten gooien. Ik had zelf niet durven vermoeden dat dit ooit voor mij ook het geval zou zijn. Tot nu toe heb ik mij redelijk aan kunnen passen als het gaat om diagnoses. Ik denk hierbij aan de doofheid als gevolg van otosclerose en astma.

De diagnose Brugada syndroom kwam niet helemaal uit de lucht vallen en toch was het onverwacht. Ik probeer op deze blog een 'overgang' te schrijven, voordat ik met de spreekwoordelijke deur in huis val. Het verwerkingsproces verdient namelijk tijd en zo ook het proces om het schriftelijk onder woorden te brengen. Ik wil dit zorgvuldig doen. Ik wil compleet zijn en zo mogelijk informatief voor mensen die googlen op het Brugada syndroom en op die manier op mijn blog terecht komen.

Informatief zijn. Mijn verhaal staat niet op zichzelf. Dat kan niet. Er zijn meer mensen die tegen dezelfde dingen aangelopen zijn of aan gaan lopen zonder dat zij het nu op dit moment weten.

Ik weet nog niet precies hoe ik het vorm ga geven, maar ik ga mijn verhaal vorm geven. Ik wil mijn verhaal over Brugada kwijt, niet om de zielepiet uit te hangen, maar om te ordenen. Ordenen in mijn hoofd. Het is namelijk nogal wat; een hartaandoening. Wellicht kan ik mensen helpen met mijn blog. Troosten of misschien een steuntje in de rug te geven, een duwtje in de goede richting.

Ik zal beginnen bij het begin. Hier en daar kun je terugvinden hoe ik lichamelijk gezien de afgelopen twee jaren heb moeten worstelen om door te gaan met mijn leven, ondanks de klachten of signalen die mijn hart gaf.

Voel je vrij om te reageren of vragen te stellen. Ik zal ze proberen te beantwoorden wanneer dat lukt. Wees je ervan bewust dat dit mijn verhaal is en dat ik voor niemand anders kan spreken of schrijven. De woorden die ik schrijf zijn mijn woorden. Ik ben geen arts en ik weet niet alles van het Brugada syndroom.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten